προβουλή

ἡ, Α

1. σκέψη ή απόφαση που προηγείται, προμελέτη

2. μόνιμη επιτροπή («ἡ βουλὴ καὶ ἡ προβουλή», επιγρ.)

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + βουλή «σκέψη»].